රුදුරු ගොරබිමේ
සැඩ කුණාටු මැද මහ සයුරේ අතරමං
වී රුවල කැඩී පාවී යන
නැවියෝ වෙමු
රුදුරු කතරක
දිය බිදක් නොමැතිව තැවෙනා
දනන් වෙමු අරමුණක් ඇති ද නැතිසේ
ඉබේ දිවෙනා
යන්ත්රයන් සේ
එහා මෙහා දිවෙයි
යන්නේ කොයිබටද
කුමකටද?නිනව්වක් නැතිද?
හැල්මේ දිවෙයි
මහා ජන ගඟක් මැද තනිවී..
දිවෙයි දිවෙයි
©හංසි සඳමාලි.
නිරුත්තර 